W świadomości ludzi nuda ma negatywne znaczenie. Okazuje się jednak, że nuda jest potrzebna w życiu człowieka i ma dużą moc. Nudzenie się może przyczynić się do tworzenia kreatywnego i sensownego życia. Jak dowodzą znani psychologie, nudzenie się pomaga odnaleźć sens życia.

Problem nudy został szeroko opisany przez Davida R. Hawkinsa – dr nauk medycznych, psychiatrę, klinicystę oraz nauczyciela duchowego i wykładowcę. W swojej książce „The Power of Boredom: Why Boredom is Essential to Creating a Meaningful Life” poruszył on tematykę twórczego oddziaływania nudy na życie człowieka i odnajdywania sensu życia.  

Jak nudzenie się pomaga odnaleźć sens życia

„Jeżeli jesteś odporny na nudę, to nie ma dosłownie nic, czego nie mógłbyś osiągnąć” – David Foster Wallace

W opisywanej publikacji dowiadujemy się, że wszyscy jesteśmy głęboko znudzenie, jednak z powodu możliwości wyboru wielu rozrywek nie dostrzegamy tego. Występuje dokuczliwy stan, w którym ciągle potrzebujemy robić coś ze swoim wolnym czasem. Wszystkie te rozpraszające rzeczy w naszym życiu stanowią jedynie iluzję satysfakcjonującego i sensownego życia.

Opisane kwestie powodują, że życie jest wypełnione po brzegi, jednak nie jest satysfakcjonujące. Jesteśmy ciągle zajęci, ale nie jesteśmy szczęśliwi. To, co naprawdę robimy to unikanie nudy. Nuda nas przeraża. Nudzenie się nie jest tolerowane w dzisiejszych czasach.

Wierzymy, że istnieje taki stan końcowy, w którym występuje nieograniczona błogość. Stan ten uzależniamy od czynników zewnętrznych. Może, kiedy uda nam się zgromadzić wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić duży dom w dobrej lokalizacji będziemy zadowolenie. Może, kiedy osiągniemy pewien stopień duchowieństwa, nie będziemy już odczuwać, że czegoś brakuje w naszym życiu.

Należy tutaj rozgraniczyć pewną kwestię. Chodzi o czas, który poświęcamy na zabicie nudy, to on powinien być zmieniony. Aktywność w ciągu dnia i przedsiębiorczość jest nam potrzebna. Kiedy nie jesteśmy zbytnio rozproszeni przez świat, dostrzegamy prawdę życiową i rzeczy, które nas ograniczają przed prowadzeniem sensownego życia.

Sokrates powiedział, że nierozpoznane życie nie jest warte życia. Nuda jest najlepszym czasem w naszym życiu do rozpoznania życia. Rozpoznanie, które uzyskujemy za pomocą nudzenia się, pozwala wybrać nam najlepszą z możliwych dróg.

” Głęboka nuda jest w rzeczywistości autentycznym nastrojem posiadającym głęboką wartość terapeutyczną” – Christian Gillian.

Davida R. Hawkinsa uznaje, że nuda jest nieemocjonalną emocją. Dodatkowo podkreśla on fakt, że nuda jest najważniejszą ludzką emocją. Autor wymienia kilka rodzajów nudy, najgorsza jest ta, która utożsamiana jest z wycofaniem się z wszystkiego, co jest w naszym życiu. Ten typ nudy jest rozpowszechniony w naszym społeczeństwie.

Czemu boimy się nudy

James Dankert z uniwersytetu w Waterloo w swoich badaniach naukowych wykazuje, że nuda podnosi stan kortyzolu (hormon stresu) w porównaniu do innych emocji. Z kolei Stephen Vodanovich odkrył, że kiedy się nudzimy, jesteśmy bardziej rozzłoszczeni. Inne badania z kolei wskazują, że bycie znudzonym może powodować przedwczesną śmierć.

Wymienione negatywne konsekwencje według Hawkinsa wynikają ze złego nastawienia ludzi. Poza tym nie są uwzględnianie pozytywne konsekwencji nudzenia się. Autor wskazuje, że nudę trzeba traktować jako przestrzeń.

Jako przykład może wymienić stan znudzenia, który powoduje dokuczliwe odczucie, że powinno się być z przyjaciółmi, czy powinno się być bardziej społecznym. Powoduje to stan odczuwania negatywnych głębokich emocji.  Nuda może wydobyć to, co jest najbardziej bolesne. Możemy poczuć, że nie spełniamy ideałów, które zostały przyjęte.

Toksyczne przekonania

Hawkins uważa, że nieświadome przekonania, dotyczące zewnętrznych zdarzeń kontrolujących nasze szczęście i zadowolenie z życia są potencjalnie najbardziej toksycznymi światopoglądami. Wymienia on takie negatywne przekonania jak:

– szczęście jest sterowane zdarzeniami zewnętrznymi,

– świat jest konkurencyjnym miejscem,

– każda chwila życia powinny być przyjemna,

– osobiste przekonania ograniczające.

W czasach nudy możemy czuć się niedowartościowani i nawet rozmyślać o sobie, o wszystkich zdarzeniach, w których czuliśmy się jak nieudacznicy. Jest to najszybszy i najbardziej skuteczny sposób na znalezienie najbardziej autentycznego i satysfakcjonującego doświadczenia, jakie może nam się przydarzyć.

Według Hawkinsa człowiek potrzebuje żywności, wody, powietrza i sensu życia. Mamy zakodowany pierwotny sens związany z przetrwaniem, zdobywaniem jedzenia itp. Kiedy nasze podstawowe potrzeby przeżycia zostają spełnione, musimy znaleźć inne znaczenie dla naszego życia.

Problem ze znalezieniem sensu życia

Co więcej, mamy problem ze znalezieniem sensu życia. Fakt, że nigdy nie możemy być pewni, że wybrany przez nas sens jest zdecydowanie najlepszy, może prowadzić nas do szaleństwa.

Lars Svendsen twierdzi, że życie jest dążeniem do istnienia. Życie popada w nudę, kiedy istnienie jest gwarantowane. W tym momencie coraz więcej pieniędzy, jedzenia lub wygód nie doda nic do naszego zadowolenia z życia. Rzeczy te są poza naszymi podstawowymi potrzebami przetrwania. Nie ma sposobu, aby wiedzieć, czy jeden sposób życia lub inny doprowadzi nas do zadowolenia.

Wiele zła w Świecie zostało spowodowane przez nasze działania związane z nudą, ale nuda nie jest zła sama w sobie. Nuda jest silną formą medytacji. Nuda pozwala nam być dostrojonym z naturą istnienia, a zatem pomaga nam słyszeć, co ona ma do powiedzenia. Hawkins uznaje, że w końcu zdajemy sobie sprawę, że jedynym punktem istnienia jest samo istnienie. I to istnienie nie ma sensu. W związku z tym wszystko, co się robi na Ziemi w rzeczywistości to tylko odwrócenie uwagi od swojego istnienia.

Różnica między nudą a uważnością (ang. mindfulness)

Głowna różnica pomiędzy tymi dwoma pojęciami polega na tym, że medytacja w mindfulness jest zamierzona, z kolei nuda nie jest zamierzona. Najwięcej zwolenników medytacji mindfulness jest za tym, aby unikać nudzenia się. Przejście od uważności na nudę może być najlepszym rozwiązaniem, aby uzyskać lepszy wgląd w siebie i egzystencję. W przeciwieństwie do niektórych form mindfulnes nuda nie próbuje nadać miejsca skupianiu się na naszym ciele, umyśle lub oddychaniu.

Nuda ujawnia ograniczenia istnienia i mówi nam, że powinniśmy porzucić nasze poszukiwania idealnego bytu. Poszukiwanie idealnego istnienia jest tym, co odciąga nas od naprawdę dobrego życia. Jesteś tym, który musi dać z siebie wszystko w swoim życiu, aby coś się wydarzyło, ponieważ znaczenie nie będzie istnieć inaczej.

Jak praktykować nudę, aby odnaleźć sens życia

Najlepiej praktykować nudzenie się przed pójściem spać, ponieważ w tym czasie nie ma nic innego do zrobienia aż do rana. Przez cały dzień, może być trudno odróżnić różnicę pomiędzy tym, co rzeczywiście trzeba zrobić i tym, co jest tylko odwróceniem uwagi od nudy. Powinniśmy zadać sobie pytanie, co jest celem.

Ważną wskazówką, która powinna dać nam sygnał, kiedy stosować nudzenie się jest występowanie dyskomfortu oraz niepokoju. Proces nudzenia się powinien być stosunkowo długi. W procesie tym można odczuwać najpierw niepokój, potem samotność, a następnie skupienie na głębokim wglądzie w swoje życie.

Nuda odsłania naturę istnienia, ale tylko, gdy jesteśmy w tym stanie przez pewien czas. Musisz być naprawdę znudzonym, aby doświadczyć tego stanu.

Należy mieć świadomość i umożliwić swobodne wchodzenie wszystkich myśli i uczuć. Pamiętają przy tym, że wszystkie rodzaje myśli, lęki i uczucia przychodzą do przestrzeni, którą mamy. Powinniśmy pozwolić sobie na doświadczanie nudy tylko na takim poziomie, w którym czujemy się bezpieczne.

Nie ma właściwego sposobu, w jaki powinniśmy siedzieć. Powinniśmy czuć się wygodnie i spróbować nie poruszać się zbyt wiele. Autor publikacji woli mieć otwarte oczy i wyglądać przez okno. Ogólnie rzecz biorąc, nie zamykamy oczy, ale to zależy od upodobań każdego z was.

Doświadczanie nudy na co dzień

Ważne jest, aby nie osądzać, uczuć i myśli, które przychodzą do nas, ponieważ możemy starać się im oprzeć. Powinniśmy pozwolić nudzie zrobić swoją pracę. Na ogół powinniśmy zadawać sobie pytania i odpowiadać na nie. Autor wymienia takie pytania, jak: w co mogę uwierzyć, aby pozbyć się mojego negatywnego uczucia? Jakie ideały społeczne stworzyły to przekonanie? Jakie są wyjątki czy przykłady, które obalają przyjęte założenia?

Wraz z praktyką stosowania nudy następnym razem twoje osobiste przekonania będą odsłaniać jeszcze głębsze spostrzeżenia. Horyzonty nudy stają się coraz większe i pogrążają nas w głąb istnienia. Może okazać się, że wiele z naszych wyobrażeń i przekonań nie ma żadnego celu w życiu.

Na przykład, jeśli nasze niezadowolenie w życiu wynika z wymagań odnośnie do sukcesu, to musimy przedefiniować sukces dla siebie, zanim ruszymy do przodu, tworząc bardziej sensowne życie.

Nietzsche twierdził, że unikanie nudy spowoduje bałagan w naszym życia. Przestać więc rozpraszać się od życia i zacznij żyć dobrze i sensownie.